Ne Zehirim Kendime, Ne de Panzehirim Bir Başkasına
Ellerim tetikte bekliyorum, karşımdaki ateş etmeden önce ilk onu sonra kendimi vurabileyim diye..İlkin’in elleri, terapi odasına girdiğinde buz gibiydi. Parmaklarını inceliyordu, gözlerinden yaşlar akmaya başladı.‘’Hayal edin bir çocuksunuz. Lunaparktasınız. Işıklar, renkler sesler. Adeta büyülenmişsiniz. Dönme dolapta yerden yükseliyorsunuz. Yer ayaklarınızdan çekiliyor, kanınız çekiliyor, metrelerce yukarıdasınız. Çok mutlusunuz, gözlerinizi kapatıyorsunuz daha mutlu olamam heralde derken yüzünüzde tebessüm oluşuyor. Gözlerinizi açıyorsunuz bir bakıyorsunuz, birdenbire bütün ışıklar kapanmış, etrafta çığlıklar... ne olduğunu anlamaya çalışıyorsunuz ve bir anda yerdesiniz. Sert bir çarpma...
